Naar de eerste opdracht
Miranda’s ogen staarden vol ongeloof naar de eerste instructie toen ze die hardop voorlas: “Zoek onze trouwfoto in de woonkamer en verbrand hem. Terwijl ze de vreemde opdracht verwerkte, trilden haar oogleden en trilden haar vingers. Waarom zou hij in hemelsnaam willen dat ze zo’n dierbare herinnering wist? Was dit het begin van een verwarrend hersenspel dat van buitenaf was gepland? De verontrustende aard van de opdracht liet Miranda achter in een mengeling van verwarring en bezorgdheid, onzeker over de ware motieven achter de cryptische instructies van haar overleden echtgenoot.
Miranda zag de eerste instructie zonder aarzeling onder ogen
Miranda worstelde zonder stil te staan bij de absurditeit van de instructie. Ze rende naar de dichtstbijzijnde kamer, gedreven door de angst om aan het ongewone verzoek te voldoen, gemotiveerd door een doelbewuste vastberadenheid. De kamer had geen deur en de ingang stond wagenwijd open, dus Miranda kon gemakkelijk naar binnen. De oude trouwfoto rustte daar op een bescheiden tafeltje. Met vaste hand pakte ze de foto en stak hem meteen in brand; de vlammen verslonden het gelukkige beeld van hun verbintenis.