Ontmoeting met de ladekast
Miranda bevond zich in een enorme betonnen ruimte in de kelder, met stenen muren om haar heen en een kaal plafond erboven. In de leegte van de ruimte was maar één klein ding zichtbaar: een oude ladekast die opzettelijk in het midden van de kamer was geplaatst. Miranda dacht hardop: “Dit moet het meubelstuk zijn waar mijn man me over vertelde. Ze liep naar de ladekast toe en opende de krakende deurtjes met vrees en nieuwsgierigheid. Binnenin vond ze een handspiegeltje dat op een kaart rustte; de inhoud was in mysterie gehuld.
Toen ze de commode
In de spiegel kijken
Miranda tilde aarzelend het spiegeltje op, waarvan het spiegelende oppervlak haar gefrustreerde uitdrukking weerspiegelde. Haar ongeduld werd nog groter toen ze zijn gezicht zag, waardoor haar voortdurende hebzucht nog duidelijker werd. Waar is mijn geld? mompelde ze onder haar adem om niemand te laten schrikken die de echo van haar voetstappen zou kunnen horen. Toen ze de inhoud van de ladekast onderzocht, was ze in de war. Ze had schatten verwacht, maar uiteindelijk had ze alleen haar eigen spiegelbeeld teruggevonden. Wat kon dat betekenen?
In de spiegel kijken
