Groeiende frustraties
Miranda raakte nog meer geïrriteerd toen ze naar de volgende instructie keek. Het spel van haar man stelde haar geduld op de proef en ze had het gevoel dat ze de controle verloor. Ze mompelde en schudde haar hand over de lijst: “Genoeg van deze onzin. Haar erfenis was alles wat ze wilde, en elk moment dat voorbijging leek verspild te worden. Ze was opgesloten in dit vervallen huis in plaats van tijd door te brengen met vrienden of te winkelen. Haar frustratie werd alleen maar groter door de beklemmende sfeer, die haar ertoe dreef om snel een oplossing te zoeken voor deze verontrustende beproeving.
Eindwerk
Miranda was opgelucht toen ze de eindopdracht las. Het einde was onvermijdelijk en kondigde de naderende komst van de blijde gebeurtenis aan. De instructies waren eenvoudig: “In de kelder vind je een kast met daarin je toekomst”. Dat zou ook gebeuren, want haar erfenis wachtte op haar in de kelder. Miranda ging op weg naar de kelder, haar hart op de tong, om het geld waar ze zo naar verlangde op te eisen.