Zijn recht
Het had de afgelopen vier jaar al haar tijd opgeslokt. Miranda wenste al dat ze dood was sinds de dag dat ze met haar man trouwde. Ondanks al haar fouten vond ze haar erfenis een recht dat ze had verdiend door haar man en zijn nare familie te verdragen. “Het is tijd om te innen wat mij toekomt, echtgenoot!” zei Miranda vastberaden terwijl ze zich klaarmaakte om op te eisen wat volgens haar haar recht was.
Op zoek naar de uitgang
Miranda doorzocht snel het huis, op zoek naar de ingang van de kelder. Elke snelle stap weergalmde door de lege kamers, een teken van haar groeiende wanhoop. Hoewel het duidelijk was dat het laatste stukje van de puzzel slim was verstopt, weigerde Miranda toe te geven. “Waar verberg je het?” mompelde ze terwijl ze de verdiepingen van het huis doorkruiste, met een mengeling van frustratie en vastberadenheid, haar ongeduld aansporend om te blijven zoeken.